Geng Aku

Thursday, July 3, 2014

Senyum Sikit Jangan Masam-masam

Orang kata, sila fikirkan yg positif, semuanya pasti akan berseri
Aku pernah cuba,
Selalu
Kadang- kadang macam sentiasa cuba.

Tapi, aku manusia,
Kukuh aku ada juga batasnya
Keras aku ada juga lembutnya
Senyum aku sampai masa masam juga.

Kekadang aku benci dengan mereka dan kepura-puraanya
Mulut puji, dalam hati macam mana?
Sama? Sekata?

Dah, aku bukan budak-budak,
Hari-hari mintak puji, hari-hari mintak disanjung.
Aku lagi suka lagi kau semua diam,
Sebab diam kau buat jiwa aku tenang. Aman. Damai.

Manis betul mulut..
Terima kasih bagai.
Tapi aku tak rasa mana hangatnya kata-kata itu
Aku dengar bunyi bukan suara
Aku dengar puji tapi bukan ikhlas yg ada. Berbasa basi mungkin.
Ok, terima kasih kembali atas sokongan itu!
Memang, memang aku ini dahagakan pujian..
Puji lah lagi, puji tu kalau boleh biar melangit tinggi!

Tak perlu puji, kerja aku, aku tahulah buatnya bagaimana
Kau diam saja, dengar apa aku kata, jangan kutuk belakang, itu yg aku mahu
Aku tak mintak disayangi, cukup kau jadi professional
Jadi manusia berakal
Kata belajar tinggi
Tinggikah akal kalau kau masih kutuk belakang aku lagi?

Cuma satu aku mintak
Bagi aku kerjasama, dan harap memehami
Tolong lah, tak payah puji-puji
Serius, aku geli


Senyum sikit, jangan marah2 ok! ;)

Wednesday, July 2, 2014

Antara tugasan dan...... KAWAN

Kalau disuruh untuk memilih kawan atau tugasan? Siapa kau pilih?
Ya, tentu sekali kawan... Teman... Kerana apa? Kerana mereka itu menceriakan.. Kan?

Tapi bila difikir semula tentang amanah, tentang tanggung jawab yg membebankan,
Apa pula nanti aku mahu jawab dengan Tuhan?
Waktu itu dimanakah kawan? Mana rakan, mana teman?
Waktu itu tentu sekali aku berseorang kerdil tercungap-cungap minta diselamatkan...
Tapi, mana kawan?
Mana?

Waktu mengagihkan beban, aku yg pertama sekali kau calonkan
Waktu aku cuba menyelamatkan, adakah kau sedar apa yg aku telah aku lakukan?
Bukan minta dipuji dan disanjung tinggi
Cuma salahkah barang sedikit untuk rasa dihargai?

Waktu aku buntu mana kau wahai teman?
Waktu aku penat ada kau datang untuk urutkan? Untuk tenangkan?
Salah sedikit laju kau menghukum
Penghukum bukan kita, itu kerja Tuhan.

Maaf, mungkin aku terlalu ikutkan perasaan
Mungkin terlalu sensitif diusia begini bagimu
Aku minta satu, cuba duduk di tempatku.

Rasa dulu baru cerita
Tak guna mengutuk dibelakang tabir
Tak guna mengata sebelum merasa
Jangan sembang kosong tanpa isi
Jika tin kosong keluar bunyi, tin kosong berkarat tiada siapa yg ingin peduli lagi

Peringatan manis dari aku wahai kawan, aku bukan makanan.. Serius, aku bukan makanan untuk kau makan

Salam sayang <3 p="">
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Jejak Kasih